Het was maandag 1 april 2019: de welbekende dag waarop mensen elkaar normaliter voor de gek proberen te houden. Toen ik na een lange werkdag omstreeks 19:00 thuis op de bank plofte, realiseerde ik mij plots dat Roda JC diezelfde avond moest spelen tegen Jong FC Utrecht. In een opwelling besloot ik mijn vriendin te vragen of zij het zag zitten om samen deze wedstrijd te bezoeken. Mijn vriendin had tot op dat moment nog nooit een voetbalstadion van binnen gezien. We sprongen in de auto en reden in een voortvarend tempo richting het Parkstad Limburg Stadion. Ik vertelde over mijn liefde voor Roda JC en over alle magische momenten die ik in het PLS heb ervaren. Direct moest ik denken aan de eerste keer dat mijn vader mij op 6-jarige leeftijd meenam naar Roda JC. Het was in het najaar van 2001: ik herinner mij de geur van sigaren bij binnenkomst, een bomvol stadion en nogal wat mensen die aan het sjoeben waren over een speler genaamd Berglund die miljoenen gekost zou hebben. De sfeer was perfect en ik was meteen verliefd. Hoe anders was het op deze maandag 1 april 2019: nog nooit waren er zo weinig mensen in ons stadion. Nog nooit was het spel zó slecht. Ik heb mijn vriendin maar Youtube-filmpjes laten zien om haar enigszins te laten begrijpen hoe het ooit was. Was het allemaal maar een 1 aprilgrap. Werden we maar voor de gek gehouden. Nu, ruim twee maanden later, is de nachtmerrie erger dan ooit. Er dreigt een faillissement voor ons Roda JC. Het moge duidelijk zijn dat dit absoluut niet mag gebeuren en het lot ligt nu in onze handen: de SUPPORTERS!

Vroeger, toen we nog geen smartphones hadden met overal internetverbinding, zat ik bij iedere uitwedstrijd van Roda JC thuis voor de buis met teletekstpagina 818 geopend. Je kon niets van de wedstrijd zien, maar oh wat was dit spannend. Wachten op dat moment dat het lichtblauwe getal achter Roda JC veranderde en er een wit plusje kwam te staan achter onze Koempelclub. Zo zat ik ook voor de televisie toen onze club speelde tegen Slovan Liberec voor UEFA Intertoto Cup. Wat ik ook nooit meer vergeet is dat ik bij iedere zomer- en kerstvakantie in het buitenland op zoek ging naar een internetcafé om te kijken of Roda JC nieuwe spelers had gekocht: zo ook in Spanje op de camping en in Bayern bij een gasthof. Iedere avond lag ik dan op bed te fantaseren welke spelers ons geel-zwarte tenue mogelijk zouden gaan dragen. Hoe mooi was deze hoop die iedereen voor een nieuw seizoen had. Hoe gaan we het doen? Hoe hoog gaan we eindigen? Zorgen, die waren er niet echt. We maakten er altijd wel iets moois van.

Zo ging dat dan: seizoen na seizoen, selectie na selectie. Iedere supporter heeft zo zijn eigen herinneringen aan onze mooie club. Naar mate ik ouder werd, ging ik steeds meer vraagtekens plaatsen bij het (wan)beleid van onze club. Vanaf seizoen 2012/2013 zitten we dan ook simpelweg in een neerwaartse spiraal. Na de promotie in seizoen 2014/15 was er ook bij mij weer de hoop dat we weer sterker terug zouden komen. Dat bleek helaas niet het geval. De frustratie groeide, steeds meer mensen bleven thuis. Er kwam maar geen verandering, hoe hard er ook om geschreeuwd werd. Ook tijdens dit seizoen zijn we verre van verwend geworden. Ik blijf hopen op onze verlosser, Aleksei Korotaev, die enorm graag wíl helpen maar dit op dit moment (nog!) niet kán door de slepende juridische procedure in Dubai. Dat is enorm frustrerend, voor iedereen die Roda een warm hart toedraagt. We moeten helaas nog even geduld hebben, alleen tijd is nu net het grootste probleem. Ik ben er heilig van overtuigd dat Aleksei het wachten waard is, zoals ik dat ook in mijn eerdere blogberichten (Korotaev en de onschuldpresumptie) en (Blijf geloven in Korotaev) bepleit.

Maar op dit moment, mijn beste Roda-vrienden, is er slechts één ding dat we kunnen doen. WIJ moeten er samen alles aan doen om te laten zien dat Roda JC een club is die leeft. Een club met potentie, met een fantastisch stadion en met een trouwe achterban: WIJ moeten laten zien dat de Roda JC-familie niet te breken is. Dat is het enige dat WIJ op dit moment kunnen doen. Laten we elkaar helpen en Roda JC steunen. De club heeft mij, jou en ons allemaal enorm veel gebracht met de jaren: vreugde, verdriet, spanning, sensatie, HOOP. Nu is de tijd aangebroken dat WIJ iets kunnen doen. Ga daarom vliegensvlug naar www.wijzijnrodajc.nl en doe IETS! Doe mee aan deze actie want samen kunnen we écht het verschil maken! Forza Roda!